İşsizlik Türkiye’nin en önemli ekonomik sorunlarından birisi. TÜİK tarafından en son açıklanan Şubat 2018 tarihli işsizlik oranı %10,6. Yani çalışmaya hazır ve iş arayan 3 milyon 354 bin kişi işsiz. Ve bu sayıya ne yazık ki her yıl binlerce kişi daha ekleniyor.
Ülkemizde neredeyse 3,5 milyon işsiz varken sanayicilerimizde eleman bulamadıklarından dert yanıyorlar. Milyonlarca işsiz var ama sanayicilerimiz eleman bulamıyorlar. Sizce de bu durumda tuhaf bir çeliş ki yok mu? Geçenlerde bir grup iş adamı ile bir sohbet ortamındaydık. Bir iş adamı eleman bulamadığından dert yandı. “Kaynak ustası ihtiyacım var, ilgili yerlerde elaman ilanı paylaştım ama doğru dürüst kimse arayıp sormadı. Sonrasında ön muhasebe için eleman ihtiyacımız oldu. Yine ilgili yerlerde eleman ilanı verdik. Bu sefer telefon susmak bilmedi” dedi. Yine geçenlerde sohbet ettiğim bir berber, yaklaşık olarak bir yıldır çırak aradığını ama bir yıldır çırak bulamadığı söyledi. Bir restaurant işletmecisi tanıdığımda işletmesine garson aradığından ve nitelikli garson bulmakta çok zorlandığından dert yanıyordu.
Çelişkinin ve problemin temel kaynağı şu aslında: Yeterli bilgi ve donanıma sahip, yeterli sayıda ara eleman yetiştirmiyor veya yetiştiremiyoruz. Herkes çocuğunun doktor, mühendis, avukat olmasını istiyor. Çocuklarımızın üniversite mezunu olmasını, masa başı işlerde iyi maaşlarla ve iyi unvanlarla çalışmasını istiyoruz. YÖK verilerine göre 2017 yılında üniversitelere yerleştirilen toplam öğrenci sayısı 423 bin. Yani her yıl ortalama olarak üniversitelerimiz 423 bin yeni mezun veriyor. Ve mezun olan bu gençlerimizin önemli bir kısmı devlet kadrolarında kendilerine yer aradıkları için KPSS sınavına girerek atama bekliyorlar. 3 milyon 354 bin işsiz sayımızın 828 bini üniversite mezunu işsizlerden oluşuyor. Üniversite mezunu sayımız artıyor ama üniversiteli işsiz sayısı da artıyor.
Eğitim sistemimizdeki yanlışlıklar iş dünyasına da olumsuz olarak yansıyor nihayetinde. Bu yanlış eğitim politikaları devam ettiği sürece çok yakın bir gelecekte işletmeler çalıştırmaya ara eleman bulamayacaklar ne yazık ki. Peki çare ne? Çare basit aslında: Ülkemizde ki teknik liselerin sayısını artırıp günümüzün ihtiyaçlarına uygun mesleki eğitimler vermeliyiz. Üniversitelerimizde var olan Meslek Yüksek Okullarının bölümlerini, sanayicilerle işbirliği yapılarak yeniden yapılandırmalı ve gençlerimiz için cazip hale getirmeliyiz. Ve anne babalar çocuğum mühendis, avukat, doktor olsun sevdasından vazgeçip çocuklarının yeteneklerine uygun mutlu olabilecekleri meslek seçimlerinde onlara destekçi ve rehber olmalılar. İşletme mezunu bir işsiz olmaktansa teknik lise mezunu bir kaynak ustası olmak ve aranan eleman olmak çok daha hoş geliyor bence kulağa.